متن روایت را از کتاب امالی شیخ مفید. کفر
عَنْ زُرَارَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ أَوْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ إِلَى الْکُفْرِ أَنْ یُوَاخِیَ الرَّجُلَ عَلَى الدِّینِ فَیُحْصِیَ عَلَیْهِ عَثَرَاتِهِ وَ زَلَّاتِهِ لِیَعِیبَهُ بِهَا یَوْماً مَا.
زراره از امام باقر یا امام صادق علیهما السلام روایت کرد که فرمود: نزدیک ترین حالات بنده به کفر این است که با کسی در راه دین دوست شود و در همان حال اشتباهات و لغزش های دوست خود را ثبت کند تا روزی آنها را به روی او بیاورد.
امالی شیخ مفید، ص۲۳