نماینده ولی فقیه در استان اصفهان گفت: امام در لغت به معنای پیشوا است ولی امامتی که به ائمه معصومین(ع) اطلاق میشود جایگاه ایشان است که از سوی خدا عطا شده است.
آیت الله سید یوسف طباطبایی نژاد نماینده ولی فقیه در استان اصفهان به مناسبت دهه امامت و ولایت، با بیان اینکه امامت و امام یک معنای لغوی دارد به معنای پیشوا، گفت: در معنای لغوی امام به کسی گفته میشود که پیشوا یک جمع و راهنمای آن جمع است و فرقی نمیکند که راهنمایی کند به راه خوب یا راهنمایی کند به کار بد، به همین خاطر در قرآن کریم هم امام خوب داریم و هم امام کفر داریم.
امام به معنای پیشوا است و میتواند پیشوای کفر باشد
وی در ادامه افزود: اینکه فکر کنیم کلمه امام حتما همان ائمه معصومین(ع) است غلط بوده بلکه در قرآن کریم توصیه شده است به نبرد با امامان کفر، جمعی را خداوند میفرمایند ما به آنها امامی دادیم تا آن امام جمع را به سمت ما هدایت کند، پس امام یک معنای پیشوا دارد که میتواند پیشوا در هر عرصهای چه بد چه خوب باشد.
آیت الله طباطبایی نژاد با اشاره به اصطلاح امامت که بنابر عقیده تشیع به دوازده امام معصوم(ع) تعلق دارد، تصریح کرد: این امام یک مقام است و فقط از طرف خداوند داده میشود و نیازی هم به رأی مردم ندارد بلکه جعل از طرف خداوند صورت میگیرد، همانطور که خداوند پیرامون حضرت ابراهیم میفرماید او را امتحانات سختی کردیم و زمانی که از همه آنها سربلند بیرون آمد به او گفتیم تو را به عنوان امام مردم قرار دادیم.
مدیر حوزه علمیه اصفهان با بیان اینکه امامت ابراهیمی همانطور که به حضرت ابراهیم از سوی خداوند عطا شده است، به برخی افراد خاص نیز مانند حضرت عیسی، حضرت موسی و پیامبر اکرم(ص) عطا شده است، اظهار کرد: امامت دوازده امام معصوم(ع) نیز به همین صورت است و به دلیل جایگاه والا و شأنیت ویژه ایشان خداوند چنین مقام بزرگ و ارزندهای را به آنها عطا کرده است.
امام خمینی و امام خامنهای پیشوای کشور و جامعه اسلامی هستند
نماینده ولی فقیه در استان اصفهان در ادامه خاطرنشان کرد: بعضی اشکال می کنند چرا به دیگران امام گفته میشود، علت این موضوع این است که معنای کلمات و لغات عربی را به درستی نمیدانند، در ابتدای انقلاب که واژه امام خمینی بین مردم رواج پیدا کرد بعضی افراد به آن ایراد میگرفتند، این در حالی است که هر جلودار و پیشوایی را امام میگویند و امروز هم رهبر معظم انقلاب امام جامعه ما است.
وی ضمن بیان اینکه این امامتی که به پیشوایانی نظیر امام خمینی و امام خامنهای میگوییم با امامتی که دوازه امام معصوم(ع) دارند و خاص و ویژه بوده و از سوی خداوند عطا میشود متفاوت است، تصریح کرد: امامتی که از سوی خداوند عطا میشود نیازی به رأی و نظر مردم ندارد، امامت الهی ربطی به سن امام و رأی مردم و مسائل از این دست ندارد و تنها کافی خداوند به شخص این مقام را عطا کند.
آیت الله طباطبایی نژاد با اشاره به امامت حضرت جوادالأئمه در نوجوانی، اظهار کرد: برخی افراد زمانی که امام رضا(ع) فرزند بزرگوارشان را به عنوان امام بعدی معرفی کردند برخی افراد به سن کم ایشان ایراد گرفتند، امام رضا(ع) در پاسخ به آنها فرمودند حضرت عیسی مبعوث شد در حالی که هنوز در گهواره و در آغوش مادر بود و با منکرین خویش به اذن الهی در همان سن به صحبت درآمد و گفت من نبی خداوند هستم.
مقام امامت بالاتر از نبوت است
نماینده ولی فقیه در استان اصفهان، مقام امامت را بالاتر از نبوت و رسالت توصیف کرد و گفت: حضرت ابراهیم(ع) امتحانات بسیاری از جمله گذشتن از جان فرزند خود را پشت سر گذاشت تا خداوند به ایشان مقام امامت را عطا کرد، امامت جایگاه بسیار والا و ارزشمندی دارد که به هر کسی عطا نمیشود و جایگاه آن برای انسان به سادگی قابل درک نیست.
وی ادامه داد: امام رضا(ع) میفرمایند امام کسی است که واحد دهر است، یعنی در هر روزگار تنها امام است که چنین مقامی را دارد و هیچکس توان مقابله با او را نخواهد داشت و هیچ عالمی در بین بشر پیدا نخواهد شد که معادل با آن امام باشد و بدل و مانند و مثلی در عالم برای امام یافت نخواهد شد و نظیر نخواهد داشت و امام کسی است که همه فضائل موجود را درون خود دارد و این فضائل را بدون اینکه طلب کرده باشد به دست آورده است.
مردم صدر اسلام درک درستی از امامت نداشتند
مدیر حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کرد: بنابر روایت امام رضا(ع) خداوند صفات و فضائل را به امام بخشیده است. ائمه معصومین(ع) همه فضائل را دارند و باید بدانیم مردم در ابتدای اسلام درک و فهم و عقل فهم چنین جایگاه و مقام والایی را نداشتند و کم کم فضائل ائمه(ع) برای مردم مطرح شده است.
آیت الله طباطبایی نژاد با اشاره به درک ناصحیح مردم صدر اسلام از جایگاه و شأنیت امام در جامعه اسلامی، تصریح کرد: یکی از دلایلی که مخالفین برای خلافت امام علی(ع) مطرح کردند جوانی ایشان بود در حالی که در مسأله امامت سن و سال چه پیری چه جوانی مطرح نیست و این گونه برخوردها در صدر اسلام نشان دهنده عدم شناخت مردم از امام و امامت است.