دو ویژگی حرکت ارزشمند از منظر قرآن کریم

حجت الاسلام و المسلمین علیرضا عزیزی در جمع طلاب مدرسه علمیه رکن الملک اصفهان به تبیین موضوع حرکت در ارتقاء دنیوی و اخروی انسان پرداخت و اظهار داشت:

خداوند در آیات قرآن کریم به مسئله حرکت اشاره فرموده و تاکید داشته انسان تا پایان حیات خود باید اهل حرکت باشد.

 حرکتی که بحث قرآنی ما هست، “حرکت ارزشمند” است و حرکت ارزشمند دو ویژگی دارد، یعنی دارای حسن فعلی و حسن فاعلی باشد و در این زمان کار مثمر بوده و نتیجه می دهد.

استاد حوزه با تأکید بر اهمیت نیت تقرب به خدا در انجام امور و اثر حرکت در دستیابی به خیرات، تصریح کرد: نمونه قرآنی این مسئله درباره حضرت مریم(س) می باشد که خداوند می‌فرماید ” إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَیٰ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ ” یعنی قرآن چنین شهادتی را برای حضرت مریم می دهد.

وی با اشاره به نزول مائده آسمانی برای حضرت مریم(س) گفت: این نص صریح قرآن است که خداوند برای حضرت مریم مائده بهشتی می فرستاد، اما در زمان بارداری از حضرت خواسته شد تا از مسجد بیرون برود با این که فرزند ایشان «وجیها فی الدنیا و الآخره » می باشد.

حجت الاسلام عزیزی عنوان کرد: حضرت مریم(س) گرسنگی خود را به خدا عرض کرد و خداوند فرمود: ” هُزِّی الیک بِجِذْعِ النَّخلَهِ تُسَاقِطُ عَلَیک رُطَباً جنیاً ” (دست خود را به تنه درخت بزند تا خرما برای آن فروریزد )، یعنی همان خدایی که برای مریم مائده آسمانی می فرستد، اینجا می فرماید باید حرکت کند و منزل دیگری را طی نماید و دست خود را به تنه درخت بزند تا خرما را به مریم برساند.

این مسئله حرکت را نشان می دهد که اگر می خواهیم به جایی و رتبه ای دست یابیم و موقعیتی را درک کنیم باید کار و تلاش و کوشش نماییم.

استاد حوزه مثال دیگر قرآنی درباره موضوع حرکت را در داستان حضرت ایوب(ع) بیان کرد و گفت: زمانی که نعمت برای حضرت ایوب و قوم او فراهم بود ناگهان خبر کشته شدن فرزندان ایوب را دادند و قرآن می فرماید« ایوب خود به بیماری گرفتار شد و در عین حال برای رفع آن گرفتاری و قسمی که درباره همسر خود یاد کرده بود خداوند خطاب به ایوب می فرماید ” وَخُذْ بِیَدِکَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَلَا تَحْنَثْ”.

حضرت ایوب پای خود را حرکت داد و پس از آن می فرماید ” ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ “و آبی بیرون آمد که سه ویِژگی داشت، مغتسل یعنی آلودگی ها را می شست و خنک و خوش طعم بود.

حجت الاسلام عزیزی با بیان اینکه دوستی امیرمومنان(ع) به تنهایی برای رسیدن به مقصد کافی نیست عنوان کرد: این مسئله تبعیت و اطاعت می خواهد و خداوند در این نمونه ها می فرماید باید حرکت کنید.

مطلب دیگر این است که خداوند در قرآن کریم هم به حرکت و هم به نتیجه اشاره می فرماید ” وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا ” یعنی در مسیر و در حرکت باشید پس نتیجه آن این است که راه های هدایت را نشان می دهیم.

زمانی که سیره بزرگان را می نگریم، در می یابیم که این مسئله درست است و افرادی که درجاتی نزد خداوند به دست آوردند کار و تلاش کرده اند.

استاد حوزه در ادامه به اهمیت مسئله معیت و همراهی با حق اشاره کرد و گفت: قرآن کریم می فرماید معیت برخی افراد به گونه است که ملائکه به آنها می گویند چرا جهنمی شدید و آنها در پاسخ می گویند ” و کُنّٰا نَخُوضُ مَعَ اَلْخٰائِضِینَ”.

به تعبیر آیت الله جوادی آملی سه نوع معیت در قرآن کریم وجود دارد، معیت اول معیت قیومیه خداوند متعال است، یعنی خوب، بد، صالح و غیر صالح همه در برابر خداوند متعال هستند و این گونه نیست که بخشی را ببیند و از گروهی غافل شود، لذا هم کار فرعون و هم کار موسی را می بیند و بر هر دو نظارت می کند.

حجت الاسلام عزیزی با تأکید برنزدیک بودن خداوند به انسان تصریح کرد: خداوند از پزشکی که نبض انسان را می گیرد به آدمی نزدیک تر است ” إن الله یَحولُ بَیْنَ المَرءِ وَ قَلبِه ” خدا بین انسان و حقیقت وجود آن حائل است.

وی معیت دوم را معیت از روی لطف و عنایت خداوند بیان کرد و گفت: در ماجرای تعقیب حضرت موسی(ع) و قوم آن توسط فرعون، موسی می فرماید: ” إِنَّ مَعِیَ رَبّی سَیَهدینِ”.

خداوند هم چنین به مادر حضرت موسی می فرماید« کودک خود را به آب بیاندازد ” إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ ” اما این وعده را نیز می دهد که موسی را باز می گرداند و در آینده او را پیغمبر اولوالعزم می کند.

استاد حوزه در ادامه به برخی از مشکلات طلبگی و لزوم ارتباط با حضرت ولی عصر(عج) برای تحمل و غلبه بر این سختی ها اشاره کرد و افزود: این گونه نباشد که حضور خدای متعال را در زندگی فراموش کنیم، لذا باید توجه کنیم که چه میزان به امام زمان(عج) متوسل می شویم.

 همه عالم زیر چتر وجود امام زمان(عج) است و طلبه سرباز ویژه امام زمان(عج) است و مهم این که ما چه مقدار با فرمانده خود در ارتباط هستیم و معیت و ارتباط خود را با خدای متعال بیشتر کنیم.