دفاع از پایان نامه”بررسی معجزه از دیدگاه دیوید هیوم و نقد آن براساس مبانی علامه طباطبایی”

حجت الاسلام مهدی کبیرپدران در دفاع از پایان نامه سطح سه خود اظهار داشت:

در این پژوهش معجزه از دیدگاه دو تن از فلاسفه مقایسه می‌شود که هردو، دیدگاه‌های کاملا متفاوتی دارند.

وی افزود: یکی از این دو، از فلاسفۀ غربی و دیگری از فلاسفۀ اسلامی است، از فلاسفۀ غربی، دیوید هیوم و از فلاسفۀ اسلامی علامه طباطبایی انتخاب شده‌است.

این محقق حوزوی ادامه داد: هیوم از منکرین معجزه است و استدلال خود علیه معجزه را در دو بخش ارائه می‌دهد؛ در بخش نخست، هیوم کوشیده است، استدلال عامی را ارائه دهد تا با استناد به آن استدلال، تکلیف همۀ اخبار معجزه را یکسره کند.

وی افزود: در بخش دوم، هیوم به‌طور ضمنی می‌پذیرد که معلوم نیست آرزوی او در بی‌اعتبارکردن اخبار معجزه به‌صورت کامل برآورده شده باشد، لذا پنج دلیل می‌آورد بر اینکه گواهی‌ها و اسناد تاریخی قابل اعتماد نیستند؛ به‌عبارت‌دیگر اخباری که از وقوع معجزات خبر می‌دهند، شرایط اعتبار را ندارد.

حجت الاسلام کبیرپدران تاکید کرد: اما علامه طباطبایی معتقد است که نه‌تنها معجزه امکان دارد، بلکه واقع هم شده است؛ مثل معجزه جاودان پیامبر که همان قرآن است، در این پژوهش با روش تحلیلی _ تطبیقی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی به بررسی دیدگاه این دو متفکر اسلامی و غربی می‌پردازیم.

وی ابراز کرد: یکی از اهداف این تحقیق سازگاری معجزه با روابط علی و معلولی حاکم بر این جهان است.

این محقق حوزوی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از اهداف این تحقیق این است که درعین اینکه معجزه نقض قوانین علّی معلولی نیست، ولی درعین‌حال به غیر از پیامبران کسی قادر به آوردن آن نیست.