حق تدبر در قرآن برای همه افراد است

حجت الاسلام علی محزونیه در نشست علمی با موضوع« حجیت تفسیر قرآن به قرآن و اقسام آن» در مدرسه علمیه جواد الائمه (علیه السلام) خمینی شهر اظهار کرد:

شیوه تفسیر قرآن ارائه شده، برگرفته از قرآن، روایات و دیدگاه علامه طباطبایی است و از سوی ایشان رواج یافته است.

استاد حوزه علمیه اصفهان با اشاره به آیه ۱۵ سوره مائده، قرآن را نور معرفی کرد و گفت: نوری که خود روشنایی بخش است و محیط اطرافش را نیز روشن می‌سازد، آیات قرآن، روشنایی‌بخش یکدیگر هستند و ما را به تدبر در قرآن دعوت می‌کنند و این آیات، یکدیگر را تأیید و تصدیق می‌کنند و شاهد بر یکدیگرند.

حجت الاسلام محزونیه بیان کرد: هر نوع تفسیری قابل قبول نیست و شیوه‌ی ارائه شده، بر اساس آموزه‌های اهل البیت (علیهم السلام) و با تأکید بر تدبر در قرآن استوار است، قرآن کتاب هدایت است و ظواهر آن برای همگان یکسان است.

وی افزود: حق تدبر در قرآن برای همه افراد است و این امر منحصر به پیامبران یا افراد خاص نیست و گفتنی است که اقسام تفسیر قرآن، یازده قسم است، نخستین روش تفسیر، تفسیر قرآن به قرآن از طریق لفظ مشترک است، این روش به بررسی لفظ مشترک در آیات مختلف می‌پردازد و تعیین می‌کند که آیا این واژه، در تمام موارد، یک معنی، تلفظ و تفسیر دارد یا خیر.

وی ادامه داد: به عنوان مثال، واژه «صراط المستقیم» در آیات مختلف مورد بررسی قرار گرفت تا مشخص شود آیا در تمام موارد، یک مفهوم و معنی دارد یا خیر، این روش، پرکاربردترین شیوه‌ی تفسیر قرآن است.

حجت الاسلام محزونیه، تشریح کرد: شیوه دوم تفسیر، برای مواردی است که الفاظ در آیات مختلف تکرار شده‌اند، اما معنای مشترکی ندارند، به عنوان مثال، واژه‌های «ولد» و «وِلد» که یهودیان در فهم آن دچار مشکل شده‌اند و آنها را یکسان می‌دانستند، مورد بررسی قرار می‌گیرند.

وی ادامه داد: در تفسیر باید کلماتی که در معنا مشترک هستند، مشترک نامیده شوند، نه صرفاً در ظاهر و لفظ، به عنوان مثال، واژه «اب» که برخی فرقه‌ها در تفسیر آن دچار مشکل شده و پیامبر را بت‌پرست می‌دانستند، مورد توجه قرار گرفت، در آیات دیگر، این واژه به معنای عمو یا پدر به کار می‌رود و اشتراک معنایی آن در آیات مختلف، نشان می‌دهد در کدام آیه، منظور پدر و در کدام آیه منظور عمو است.