آیت الله مهدوی با تأکید بر ضرورت تحقیق پیرامون مسائل دینی، گفت: اگر کسی از علما پرسش نکند یا تحقیق پیرامون دین نکند بخاطر انحرافات خود مقصر است.
آیت الله سید ابوالحسن مهدوی نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در مسجد صاحب الزمان(عج) بازار کفاشهای اصفهان، با بیان اینکه باید پنج علت کنار هم قرار بگیرد تا کاری انجام بشود، گفت: همه اینها در کنار هم و وفق دادن بین این اجزای عمل، توفیق گفته میشود. تحقیق
وی در ادامه افزود: برای فعال شدن و کار کردن یک مجموعه باید همه اجزاء باشند و همراه بشوند، این همراهی اجزاء را توفیق میگویند، توفیق متفاوت از لطف است، لطف مقدمه انجام کار است و باعث سهولت انجام کار خواهد شد، اگر لطف نباشد کار انجام میشود اما به دشواری، اما توفیق وفق دادن عوامل و اجزا است و اگر این توفیق نباشد امکان ندارد آن کار انجام بشود.
آیت الله مهدوی با اشاره به اینکه در جهان بینی دینی باید حرکت باشد تا خداوند برکت و توفیق بدهد، اظهار کرد: آیه ۱۶۰ سوره انعام میگوید هرکسی فعل حسنهای انجام بدهد ۱۰ برابر پاداش میگیرد، باید دقت داشته باشیم این ۱۰ برابر حسنه منوط به آن یک حسنه است، تا یک حسنه نداشته باشیم پاداشی هم در کار نیست.
استاد درس خارج حوزه علمیه خاطرنشان کرد: گاهی ممکن است بخاطر نوع اعمال ما و علم خدا به کسی حسنهای داده شود تا او در آینده کار درستی انجام بدهد و فعل حسنهای از او سر بزند، اما در هر صورت ما باید ملتزم باشیم به حرکت، از باید برای تحقیق در دین حرکت کنیم.
وی به لجبازی برخی افراد برای کسب معارف دین و تحقیق در دین اشاره کرد و گفت: برخی افراد برای اینکه حقیقت را نبینند حاضر نخواهند شد به سراغ عالم دین بروند و پیرامون مسائل دینی تحقیق کنند، کسی که پیرامون دین تحقیق نکند بخاطر انحرافی که به آن مبتلا است مقصر است.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر ضرورت تحقیق در دین و خداشناسی، اظهار کرد: برخی افراد برای دنیا و امور دنیایی عقل خوبی دارند اما وقتی به مسائل دینی میرسد نه حاضر به تحقیق هستند و نه به سراغ عالم دین میروند تا حقایق برای آنها روشن بشود.
آیت الله مهدوی علت گرایش افراد به ادیانی غیر از اسلام و یا اسلام غیر شیعه را عدم تحقیق و رجوع به علمای دین دانست و تصریح کرد: کسی که ناآگاه باشد و دسترسی به منابع تحقیق یا علما نداشته باشد گناهی ندارد و باید به هرآنچه به او رسیده است عمل کند اما کسی که لجبازی و کوتاهی کند و به سراغ تحقیق و پرسش از علمای دین نرود خطا کرده و مقصر است.